یاد تو!
یاد عطرآگین تو، چه زود در باغ خاطره های ما خبر از شکوفه ها داد. چه زود رفتی، اما این رفتن پژمردن را ندا نداد. حافظه ی ما همانند کودکی که مرگ را نمی شناسد عطر تو را از گلهای همیشه بهار خاطره ها می جوید و می بوید. تو در میان مان نیستی، اما در کنارمان نفس می کشی، زنده و پر شکوفه... ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ